zondag 22 februari 2009
Historie
Het verhaal begint met generaal Auguste Frédéric Louis Viesse de Marmont, sinds de herovering vanToulon op de Engelsen in 1793 naaste strijdmakker van Napoleon, die hem in 1804 benoemt tot
opperbevelhebber van het Frans-Bataafse leger in ons land.
Marmont krijgt de opdracht om zich op een invasie van Engeland voor te bereiden.
Vanuit zijn hoofdkwartier in Utrecht treft hij een ongedisciplineerd leger aan, gehuisvest in zeer
ongezonde kazernes verspreid over het land.
Tegen alle adviezen in, ook die van Napoleon, en op kosten van de Bataafse regering concentreert
Marmnont in het voorjaar van 1804 zijn troepenmacht in het Kamp Utrecht op de heidevlakte tussen Zeist en Woudenberg.
Een groot gebied eromheen wordt tot Frans grondgebied verklaard, hij laat een 30-tal waterputten
slaan en een tentenkamp voor zijn drie divisies inrichten.
In het midden verrijst zijn eigen, 15 vertrekken grote tent, die hij cadeau krijgt van de Bataafse
regering.Kanonstellingen worden opgeworpen en in de zomer weet Marmont het ongeregelde leger met grootscheepse oefeningen tot een gedisciplineerde troepenmacht te maken.
Voor de toestromende verkopers en uitbaters wijst hij drie plekken aan waar zij zich mogen vestigen: Mannontville, Bois-en- Ville en Petitville.
Achter het kamp laat hij een groot amfitheater aanleggen en uit Parijs haalt hij een groep komedianten om zijn manschappen te vermaken. 'Het mooiste kamp van de wereld met het best getrainde leger', schreef Marmont later niet onbescheiden in zijn Memoires.
Dagboeken en brieven van soldaten uit het kamp bevestigen het beeld van een plezierkamp met veel drank, eten en mooi aangelegde tuintjes rond de tenten en de barakken.
Omdat het nog zo mooi weer is in het najaar van 1804, besluit Marmont nog wat langer te blijven.
Maar zijn manschappen moeten dan wel wat te doen hebben.
Hij komt op het idee om een monument op te richten, dat nog eeuwen moet herinneren aan zijn
verblijf en aan zijn leger hier op de heide. Maar uiteraard wordt het gedenkteken officieel aan Napoleon opgedragen.
Geïnspireerd door de Egyptische veldtocht van Napoleon in 1798, waaraan hij deelnam, kiest
Marmont voor een aarden piramide naar het voorbeeld van Gizeh, die als een berg uit het vlakke
Hollandse landschap zou oprijzen.
Nadat zijn genieofficieren nauwkeurig de plek voor het monument bepaald hebben, wordt in
ploegendienst in niet meer dan 27 dagen de piramide opgeworpen.
Met graszoden worden de treden gevormd en bovenop komt een houten obelisk met omloop.
Vanaf deze omloop moet er toen een fantastisch uitzicht geweest zijn over grote delen van Nederland.
Bronnen vermelden niet alleen een uitzicht op de Zuiderzee, maar ook op Haarlem en zelfs op Kleef in Duitsland!
Als afbakening en bescherming van de piramide graven de soldaten een droge gracht in een cirkel
erom heen, waarbij een wachtgebouwtje en brug als toegang dient. Een weg voert rechtstreeks van de piramide naar de tent van Marmont.
Marmont doet er vervolgens alles aan om 'zijn' monument voor het nageslacht veilig te stellen.
Hij koopt uit eigen middelen de grond rond de piramide en stelt drie getrouwde soldaten aan, die hij
een jaarinkomen en een huisje vlak bij de piramide geeft om het monument te bewaken in de hoop dat zich daar een nederzetting zal ontwikkelen.
In een brief, die wij bij ons onderzoek in de archieven te Chátillon-sur-Seine aantroffen, schrijft
Marmont verrassend aan Napoleon: 'Ik overweeg om volgend jaar de piramide met baksteen te
bekleden, zodat dit monument de eeuwen zal trotseren en onze bewondering voor uw majesteit aan de komende generaties zal tonen.
En even verderop vertrouwt hij Napoleon toe, dat de houten obelisk vervangen zal worden 'door een reusachtig standbeeld, gemaakt van de kanonnen die wij op de vijand zullen buitmaken'.
Niets van deze plannen komt uit. Voorjaar 1805 keert het leger voor het laatst weer terug op de hei en krijgt de piramide haar vier grote gedenkstenen, waarop de grote heldendaden van Napoleon en zijn legers zijn gebeiteld.
Eind augustus wordt Marmont troepenmacht naar Zuid Duitsland gedirigeerd. .
Tot zijn grote spijt mogen hij en zijn leger niet deelnemen aan de slag bij Austerlitz in het huidige
Tsjechië op 2 december 1805.
Marmont zou nooit meer naar zijn gedenkteken terugkeren.
Koning Lodewijk Napoleon geeft in 1806 de kleine nederzetting, die rond het kamp was ontstaan,
stadsrechten en de naam Austerlitz ter ere van zijn broer. Vanaf toen wordt Marmonts monument de 'Pyramide van Austerlitz' genoemd.
Verval, eerste restauratie en toeristische attractie.
Tot zover in het kort deze bijzondere episode uit de Franse Tijd.
Al snel komt de pyramide in verval. In 1808 wordt de houten obelisk afgebroken en de zoden trappen eroderen weg. Na de omwenteling in 1813 slopen de inwoners alles wat los en vast zit ten eigen nutte.
In 1816 verkoopt de in geldnood verkerende Marmont zijn bezitting aan de Utrechtse burgemeester en de drie bewakers krijgen een schadeloosstelling. Hun huisjes worden 20 jaar later afgebroken en een eerste herberg verschijnt aan de doorgaande weg.
Nog tot diep in de 19de eeuw blijft de pyramide als afgeknotte kegel op de heidevlakte van verre
zichtbaar .
Dan komt in 1887 de pyramide en grote stukken grond er om heen in bezit van jonkheer J.B. de
Beaufort, burgemeester van Woudenberg.
De al eerder gestarte bebossing van de heide wordt nu voortvarend aangepakt.
De Beaufort besluit de pyramide te restaureren.
Hoewel de trappen niet meer terugkomen, laat hij wel in 1894 een nieuwe obelisk van steen op de
Pyramide bouwen.
Aan de weg komt een.nieuwe uitspanning in rustieke stijl en in het bos wordt een schietbaan van 150 meter aangelegd.
Na 1900 wordt de pyramide van Austerlitz een toeristische trekpleister van landelijke bekendheid. De uitspanning wordt gestaag uitgebreid met diverse attracties.
Voor hele generaties Nederlanders wordt de 'Pyramide van Austerlitz' het doel van schoolreisjes.
Boudewijn de Groot, onze Nederlandse Bob Dylan, zingt in 1975 over de Pyramide van Austerlitz en
voelt zich ver weg van huis.
De bekende cabaretiers Wim de Bie en Kees van Kooten veroorzaken in de jaren 1980 een gigantische verkeersopstopping bij de Pyramide als zij het op de televisie hebben over de schat van Marmont....
De Pyramide gerestaureerd
Maar wie van vooral de jongere generatie kent nog de Pyramide van Austerlitz?
Wie weet ook nog dat hier 20.000 man troepen waren gelegerd in een gigantisch tentenkamp? Kortom,wie kent nog dit bijzondere stukje vaderlandse geschiedenis?
Ook in Frankrijk is het verhaal van de Marmonts Pyramide nauwelijks bekend.
Op de zeer uitgebreide Franse website 'Napoleon Premier' is daar niets over te vinden.
Alleen de biografie van Marmont, die ik in een antiquariaat in Dijon aantrof, beschrijft de Hollandse
periode van Marmont en de oprichting van de pyramide.
'Waarom nemen Franse reisorganisaties deze piramide niet op in hun Nederlandse reizen?', zo vraagt de auteur van de biografie zich af.
Het was wel logisch dat ze dat niet doen, want door de weelderige begroeiing en erosie viel jarenlang ook geen piramide meer te zien.
Enige jaren geleden heeft het College van Gedeputeerde Staten van Utrecht samen met de eigenaar, het landgoed Den Treek-Henschoten en de gemeente Woudenberg het plan opgevat om dit bijzondere monument met zijn boeiende verhaal in oorspronkelijke staat te herstellen, zodat de Pyramide weer een nieuwe eeuw mee kan.
wat zou er niet aardiger zijn om in 2004, precies 200 jaar na de oprichting ervan, Marmont gelijk te
kunnen geven met zijn uitspraak: 'Niets rest van dit alles dan de pyramide, wier duur eeuwig zal zijn.
'(Memoires 1857)'
zie ook: www.pyramide-austerlitz.nl
Deze tekst komt uit de toespraak gehouden door D.H. Kok, lid van gedeputeerde staten van Utrecht
tijdens de presentatie van het restauratieplan voor de Pyramide van Austerlitz op 19 oktober 2000.
zondag 15 februari 2009
Pyramide zuivert water
30.08.2007 Piramide zuivert water op zonne-energie
Langs de A13 bij Delft is vanaf vandaag een piramide te zien die water zuivert op zonne-energie. Het bijna negen meter hoge bouwwerk wordt in ontwikkelingslanden gebruikt om zout en vervuild water te zuiveren. De bedenker, ingenieur Martijn Nitzsche, demonstreert zijn uitvinding deze maand in verband met het lustrum van de Technische Universiteit Delft.
De waterpiramide is een grote witte tent met een grondoppervlakte van zo'n
Het vuil en het zout blijven op de grond achter en het schone, zoete water druppelt langs de binnenkant van het doek om in een gootje te worden opgevangen.
" In Afrika staan nu twee van deze tenten. Binnenkort komen er nog vier in Azië bij " , aldus Nitzsche. De Wereldbank beloonde de Delftse ingenieur in 2006 met de innovatieprijs van 190 duizend dollar voor zijn vinding.
De tent kan meer dan
Ook de buitenkant van de tent wordt benut. Als het regent stroomt het water via een gootje naar een put, waar het kan worden opgeslagen voor drogere tijden
dinsdag 10 februari 2009
mastaba"s
Uit de prehistorische gewone tumuligraven, bij de uit de oude Egyptenaren ontwikkelende zich de mastaba graven. Mastaba betekend bank in het arabisch, ze noemden het zo omdat een mastaba van uit de verte op een modder bank lijkt, de mastaba heeft de vorm van een langwerpige afgeknotte pyramide. In het begin waren de mastabas voor de dorps-of land leiders (farao`s). Later werden er ook gewone mensen begraven.
Necropolis
Een necropolis of necropool (van het Griekse woord necropolis dat letterlijk betekend stad van de doden” of dodenstad”) Het woord necropolis wordt vooral gebruikt voor begraafplaatsen vlak bij het centrum in oude beschavingen zo als elke Romeinse stad, een necropolis buiten haar muren liggen De oudste necropolis dateerdal uit 2500 jaar voor Christus, Deze is gevonden op Malta. Het woord necropolis word vaak gebruikt in horrorverhalen met zombies en andere ondode wezens
Archeologie
Hoe de archeologie van de pyramiden die toe geschreven worden aan het oude rijk van Egypte werkelijk is geweest blijft een raadsel. Tot voor kort dacht men dat bij voorbeeld de Sfinx ten tijde van de farao Chephren de vierde dynastie (rond 2500 voor Chr.) was gebouwd. Op de jaarvergadering van de Amerikaanse geologische vereniging in 1991 een studie van de universiteit van Boston gepresenteerd waar bij men tot de conclusie kwam dat de Sfinx tussen de 7000 en 9000 jaar oud is. Het is duidelijk waar te nemen dat de Pyramiden die tijdens de vijfde dynastie en later na de pyramiden van Gizih Complex zijn gebouwd aanmerkelijk naar de aard van de constructie de toe gepaste materialen en in het bijzonder qua omvang verschillen. In de tijd gezien is er eerder sprake van verval. Het is bovendien moeilijk voor testellen dat na de bouw van het zogenaamde prototype van de pyramide van Djoser ,de derde dynastie, in de betrekkelijk korte tijd daarna de pyramide van Cheops gebouwd zijn. Bovendien zijn de meningenverdeeld over het gebruik als graf van de pyramiden. In tal van de pyramiden zijn geen mummies aan getroffen, bovendien werden in de zelfde tijd in de omgeving van de pyramiden legio mastaba`s en zelfs necropolen gebouwd waar in veel mumies en geraamten werden aan getroffen.
maandag 19 januari 2009
Pyramide water
vrijdag 9 januari 2009
Mummificatie
Als mogelijkheden kunnen pyramidevormige woonhuizen genoemd worden, pyramidevormige dakconstructies ter reiniging van de lucht,zwembaden met een pyramidedak tot behoud en verbetering van de gezondheid en wegens de dehydrerende en bacterien dodende werking ideaal als afvalbakken.Misschien begint er een nieuw tijdperk van pyramidebouw in miniformaat.